Κείμενα-άρθρα 2020 / 2021 – Πέτρος Θεοδώρου

Τα 1000+1 πρόσωπα της συντροφικής σχέσης

Ο άλλος άνθρωπος δεν βρίσκεται στη σχέση μας για να μου δίνει ό,τι θεωρώ πως μου χρωστά η ζωή αλλά για να συνδημιουργούμε το «βιβλίο» της σχέσης μας, για όσο αυτό έχει νόημα και για τους δυο μας

Ο μύθος της ιδανικής συντροφικής σχέσης και αγάπης

Σ’ αυτό το ναρκισσιστικό κατασκεύασμα της απόγνωσης των καταναλωτικών μας ημερών ζητούμε υπερβολικά πολλά από τον άλλον - τόσα πολλά, που η συντροφική σχέση φτάνει να μάς συντρίβει με το βάρος της.

Το Σινικό τείχος και το πλυντήριο

Γιατί τόσο με δυσκολεύει να δεχτώ ότι κάποτε, για όλα και για όλους μας, έρχεται η στιγμή της τελικής πτώσης; Γιατί μέχρι να έρθει η δική μου η στιγμή δεν μ’ αφήνω να χαίρομαι κι εγώ, κάπου-κάπου και χωρίς πολλά-πολλά, ένα καινούριο γουργουριστό πλυντήριο;

Περιμένοντας μάταια τον Άλλον – “σωτήρα” / Share*dots-7 [το κείμενο]

Όταν νιώθουμε ξεχαρβαλωμένοι, περιμένοντας, ακίνητοι να μας "σώσει" ελεώντας μας ο τέλειος, ιδανικός Άλλος, ο καιρός περνά κι εμείς απλώς σκουριάζουμε ακόμη περισσότερο

Το εγώ Νο1 και το εγώ Νο2

Oι δύο θεωρήσεις της λέξης "εγώ" δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Δεν χρειάζεται και δεν γίνεται να μην έχω το εγώ-οργανωτή των ορίων και του σχήματός μου. Μάλιστα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟϋΠΟΘΕΣΗ για την όποια πνευματική μου εξέλιξη, εφόσον την επιθυμώ

Ποιητική δημιουργία και ποιητική αίσθηση της ζωής: τι σημαίνει “ζω ποιητικά”;

“Ζώ ποιητικά”, δεν σημαίνει αναγκαία να γράφω ποιήματα ή να ονειροπολώ, αλλά συναρτάται άμεσα με το "πώς" βιώνω την πραγματικότητα

Από τη μοναξιά της ύπαρξης στη συνύπαρξη / Share*dots-6 [το κείμενο]

Εκ κατασκευής, είμαστε διαμάντια μοναδικής κοπής. ΓΙ' αυτό και ως υπάρξεις, λόγω της μοναδικότητας του έσω κόσμου μας, τόσο γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι, όσο και ζούμε μόνοι - εν μέσω μιας κοσμικής σιγής

Βούληση, ελευθερία, αλλαγή, πρόβλεψη / Share*dots-5 [το κείμενο]

Τι ρόλο έχουμε εμείς οι ίδιοι στις αλλαγές; Είμαστε έρμαια των ρευμάτων του κόσμου, παθητικοί αποδέκτες γεγονότων; Μπορούμε να επηρεάσουμε τις έσω και έξω μας αλλαγές με τις επιλογές μας; Αν ναι, πόσο και πώς;

Η θεραπεία GESTALT: μία πρώτη και πολύ γενική γνωριμία

Η θεραπεία Gestalt παραμένει ένα σύστημα σε διαρκή επικοινωνία με ό,τι συμβαίνει στο ψυχοθεραπευτικό πεδίο, ώστε να αναπτύσσεται παράλληλα με τα συλλογικά πλαίσια στα οποία λειτουργεί.

Το σώμα – υποκείμενο

Αν το σώμα μας διαλυθεί και υποθέσουμε ότι η συνειδητότητά μας εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποια άλλη διάσταση, τότε, η αυτοσυναίσθησή μας δεν θα είναι όπως η τωρινή: η ψυχική μας ζωή δεν γίνεται να διαχωριστεί ποτέ από τη φυσική μας υπόσταση

Το σώμα ως θεμέλιο της ύπαρξής μας

Η υποκειμενική μας πραγματικότητα είναι «ενσώματη» - δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τα κύτταρα, χωρίς τα σώματά μας. Το σώμα, όχι μόνο δεν θεωρείται ως αποσχισμένο από το το εγώ μας, αλλά θεωρείται το ίδιο ως το πρωταρχικό γνωστικό υποκείμενο.

Ποιος δημιούργησε ποιον; Το ανώτερο το κατώτερο ή αντίστροφα;

Μάλλον ο κόσμος “είναι ο ίδιος η αιτία του εαυτού του”, γι’ αυτό και είναι ο κόσμος που δημιούργησε το ανθρώπινο πνεύμα και όχι το πνεύμα που δημιούργησε τον κόσμο στη φυσική του διάσταση

Το σεξ per σεξ είναι “κακό” πράγμα; – ή: Ένα πιάνο, σεξ και αγάπη

Το να μοιραζόμαστε κατόπιν επιλογής μόνο το σώμα μας, δεν είναι κάτι "κατώτερο". Ούτε σημαίνει πάντα ότι αρνούμαστε να εμβαθύνουμε σε μία δήθεν "σοβαρή" σχέση ή ότι αποφεύγουμε τα συναισθήματα

Απειλή, συλλογικότητα, ατομισμός και καραντίνα

Το προς τα πού θα πάνε οι εκάστοτε δικές μας αποκρίσεις στην εκάστοτε απειλή, είναι ζήτημα του τι μας έχει καλλιεργηθεί από το πεδίο της ζωής μας ή του τι εμείς καλλιεργήσαμε μέσα μας

Ο Έλληνας κι ο κορωνοϊός [δραματικό μονόπρακτο από συρραφή στίχων τραγουδιών]

Ένα δραματικό μονόπρακτο από αυθαίρετη συρραφή στίχων τραγουδιών - κυρίως καψουροτράγουδων, σε πολλά επίπεδα λυρικότητας

Category

Εγγραφή στο Newsletter