Κείμενα-άρθρα 2020 / 2021 – Πέτρος Θεοδώρου

Τα 1000+1 πρόσωπα της συντροφικής σχέσης

Ο άλλος άνθρωπος δεν βρίσκεται στη σχέση μας για να μου δίνει ό,τι θεωρώ πως μου χρωστά η ζωή αλλά για να συνδημιουργούμε το «βιβλίο» της σχέσης μας, για όσο αυτό έχει νόημα και για τους δυο μας

Ο μύθος της ιδανικής συντροφικής σχέσης και αγάπης

Σ’ αυτό το ναρκισσιστικό κατασκεύασμα της απόγνωσης των καταναλωτικών μας ημερών ζητούμε υπερβολικά πολλά από τον άλλον - τόσα πολλά, που η συντροφική σχέση φτάνει να μάς συντρίβει με το βάρος της.

Το Σινικό τείχος και το πλυντήριο

Γιατί τόσο με δυσκολεύει να δεχτώ ότι κάποτε, για όλα και για όλους μας, έρχεται η στιγμή της τελικής πτώσης; Γιατί μέχρι να έρθει η δική μου η στιγμή δεν μ’ αφήνω να χαίρομαι κι εγώ, κάπου-κάπου και χωρίς πολλά-πολλά, ένα καινούριο γουργουριστό πλυντήριο;

Περιμένοντας μάταια τον Άλλον – “σωτήρα” / Share*dots project-7 [το κείμενο]

Όταν νιώθουμε ξεχαρβαλωμένοι, με το στόμα ορθάνοιχτο και περιμένουμε ακίνητοι να μας "σώσει" ελεώντας μας ο τέλειος, ιδανικός Άλλος, ο καιρός περνά κι εμείς σκουριάζουμε ακόμη περισσότερο...

Το εγώ Νο1 και το εγώ Νο2

Έτσι, οι δύο θεωρήσεις της λέξης "εγώ" δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Δεν μπορώ, δεν χρειάζεται και δεν γίνεται να μην έχω το εγώ-οργανωτή των ορίων και του σχήματός μου. Μάλιστα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟϋΠΟΘΕΣΗ για την όποια πνευματική μου εξέλιξη, εφόσον επιθυμώ ένα τέτοιο μονοπάτι.

Ποιητική δημιουργία και ποιητική αίσθηση της ζωής ή: τι σημαίνει ζώντας ποιητικά”;

Διαφορετικοί τρόποι οργάνωσης της πραγματικότητας παράγουν διαφορετικά μικρο-αισθήματα στον μη συνειδητό μου χώρο που συμπλέκονται και παράγουν τον δικό μου κόσμο.

Από τη μοναξιά της ύπαρξης στη συνύπαρξη / Share*dots project-6 [το κείμενο]

Λόγω της κατασκευής μας, τόσο γεννιόμαστε και πεθαίνουμε μόνοι, όσο και ζούμε μόνοι - εν μέσω μιας κοσμικής σιγής, ένα πικρό αντίτιμο της απόλυτης μοναδικότητας του προσωπικού μας μικρόκοσμου

Βούληση, ελευθερία, αλλαγή, πρόβλεψη / Share*dots project-5 [το κείμενο]

Τι ρόλο έχουμε εμείς οι ίδιοι στις διαδικασίες της αλλαγής; Είμαστε παθητικοί αποδέκτες; Μπορούμε να την επηρεάσουμε με τις επιλογές μας; Αν όχι, τι σημαίνει “αλλαγή”; Αν ναι, πώς; πόσο; πότε;

Ευέλικτα όνειρα / Share*dots project-4 [το κείμενο]

Τα όνειρά μας οφείλουν να είναι θνητά - να πεθαίνουν όταν δεν χωράνε στα βήματά μας. Να μας πιάνουν τρυφερά από το χέρι και να μας τραβούν απαλά στο μέλλον μας. Όχι να μας σέρνουν βίαια μαλώνοντάς μας

Η θεραπεία GESTALT: μία πρώτη γνωριμία

Η θεραπεία Gestalt παραμένει ένα σύστημα σε διαρκή επικοινωνία με ό,τι συμβαίνει στο ψυχοθεραπευτικό πεδίο, ώστε να αναπτύσσεται παράλληλα με τα συλλογικά πλαίσια στα οποία λειτουργεί.

Ο Έλληνας κι ο κορωνοϊός [δραματικό μονόπρακτο από συρραφή στίχων τραγουδιών]

Ένα δραματικό μονόπρακτο από αυθαίρετη συρραφή στίχων τραγουδιών - κυρίως καψουροτράγουδων, σε πολλά επίπεδα λυρικότητας

Απειλή, συλλογικότητα, ατομισμός και καραντίνα

Το προς τα πού θα πάνε οι δικές μας αποκρίσεις στην απειλή είναι ζήτημα του τι μας έχει καλλιεργηθεί ή του τι εμείς καλλιεργήσαμε μέσα μας, για τη φύση του πόνου, του κινδύνου, του φόβου

Το σώμα – υποκείμενο

Αν το σώμα μας διαλυθεί και υποθέσουμε ότι η συνειδητότητά μας εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποια άλλη διάσταση, η αίσθηση της ύπαρξής μας δεν θα είναι όπως η τωρινή

Το σώμα ως θεμέλιο της ύπαρξής μας

Δεν βλέπουμε το σώμα μας όπως ένα οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Το σώμα του καθενός μας, γίνεται φορέας νοημάτων και πάντα μετατρέπεται στο «δικό» μου, το «βιωμένο σώμα».

Ποιος δημιούργησε ποιον; Το ανώτερο το κατώτερο ή αντίστροφα;

...τότε μάλλον ο κόσμος “είναι ο ίδιος η αιτία του εαυτού του”, γι’ αυτό και είναι ο κόσμος που δημιούργησε “το ανθρώπινο πνεύμα και δεν δημιουργήθηκε από αυτό

1 2

Category

Εγγραφή στο Newsletter