Κείμενα-άρθρα 2020 – Πέτρος Θεοδώρου

***Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνω διάφορα κείμενα ποικίλης θεματολογίας, που κατά καιρούς γράφω.
***Ωστόσο, συνιστώ στον επισκέπτη να δει και τα κείμενα που έχω ως αυτοτελή αποσπάσματα των βιβλίων μου, από το μενού του κάθε βιβλίου.

Στιγμιότυπα (3)-Ιανουάριος ’20 [7,8]

Και φτάνουμε να ζούμε μια διαρκή αναμονή ζωής που τώρα είναι φαντασία, αλλά “θα” έρθει, όπου νάναι. Κι εμείς, τσαλαβουτώντας στην κατάθλιψη, γκρινιάζουμε που δεν μας φτάνει ο χρόνος

Στιγμιότυπα (2)-Ιανουάριος ’20 [5,6]

Τελικά, θέλω, ζητώ τα άγχη μου, την απόγνωσή μου, γιατί μου δίνουν ζωή. Η ανακούφιση και η ευημερία δεν σημαίνουν αναγκαία προχώρημα, εξέλιξη. Μπορεί κάλλιστα να σημαίνουν βούλιαγμα στο τίποτα

Στιγμιότυπα (1)-Ιανουάριος ’20 [1,2,3,4]

Να επινοήσουμε μέσα μας φαντασιωτικά περισσότερη βροχή για να ηρεμούμε; Κι αν πλημμυρίσει το μέσα μας κι εμείς πνιγούμε; Κι αν η πολλή βροχή γίνει ποτάμια δάκρυα κι εμείς στερέψουμε;

Το σώμα – υποκείμενο

Αν το σώμα μας διαλυθεί και υποθέσουμε ότι η συνειδητότητά μας εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποια άλλη διάσταση, η αίσθηση της ύπαρξής μας δεν θα είναι όπως η τωρινή

Το σώμα ως θεμέλιο της ύπαρξής μας

Δεν βλέπουμε το σώμα μας όπως ένα οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Το σώμα του καθενός μας, γίνεται φορέας νοημάτων και πάντα μετατρέπεται στο «δικό» μου, το «βιωμένο σώμα».

Τι σημαίνει «ζώντας ποιητικά»;

...όταν εγκαταλείπομαι στο αόριστο των αισθημάτων κάθε στιγμής, όταν ξεπερνώ μοδάτες σκοπιμότητες και πολικότητες του τύπου “ευχάριστο - δυσάρεστο”, “ κατανοητό - ακατανόητο”, “θετικό - αρνητικό”

Ποιος δημιούργησε ποιον; Το ανώτερο το κατώτερο ή αντίστροφα;

...τότε μάλλον ο κόσμος “είναι ο ίδιος η αιτία του εαυτού του”, γι’ αυτό και είναι ο κόσμος που δημιούργησε “το ανθρώπινο πνεύμα και δεν δημιουργήθηκε από αυτό

Category