Στον καιρό μας της αυθαιρεσίας και της απερίγραπτης φτήνιας των social media, υπάρχει μία τεράστια σύγχυση με θέματα όρων και λέξεων, ανάλογα με το πεδίο στο οποίο χρησιμοποιούνται. Ας πούμε:
(1) Το “εγώ” στην ψυχολογία
είναι βασικό γνώρισμα του είδους μας, είναι ο οργανωτής των ορίων μας και του τι κάνουμε ζώντας μέσα στον κόσμο, στοιχείο πολύτιμο και αναγκαίο που δεν σβήνεται με τίποτα από ένα εγκέφαλο που λειτουργεί.
(2) Σε χώρους εσωτερισμού και πνευματικότητας,
συχνά, το εγώ νοείται ως οι “φλούδες” που σκεπάζουν τον” αληθινό” μας εαυτό και την βάθυνση της συνείδησης ή αυτοσυνείδησης (στην ψυχολογία, θα έλεγα ότι αντιστοιχεί στους ρόλους που παίζουμε).
Κάποιες φορές το λένε “ψευδες εγώ” που παρρεμποδίζει την ανάδυση του βαθύτερου εαυτού και ενός διευρυμένου εγώ.
Σε τέτοιους χώρους το έτσι νοούμενο εγώ ή ψευδές εγώ θεωρείται αρνητικό για την πνευματική μας πορεία, οπότε πάμε να το “σκοτώσουμε” και το βλέπουμε ως εχθρό, ως κάτι που μας απομακρύνει από κάποια “αλήθεια” και υπερβατική συνάντηση με τους άλλους και με τον πυρήνα μας.
Αυτή η σύγχυση είναι πηγή τεράστιου βασάνου για τον κόσμο,
όταν οι όροι δεν ξεκαθαρίζονται στις σημασίες τους!!!!!
Γιατί όσοι ακούν κάποιους “δασκάλους” που αόριστα νοούν το εγώ, με τον δεύτερο τρόπο, παρερμηνεύουν και πάνε να πνίξουν το υγιές εγώ (το “1” στα παραπάνω) καθώς και κάθε προσπάθεια να βάζουν όρια και να ακούν τις ανάγκες τους, προκειμένου να προχωρήσουν πνευματικά.
Το αποτέλεσμα; Τραγικό! Φρικαλέες απωθήσεις αναγκών, παραβιάσεις ορίων, χάσιμο ταυτότητας, εκρήξεις μαζεμένων συναισθημάτων, ψυχική διάλυση, τύψεις που κάποιος δεν αυτοακρωτηριάζει την οντότητά του και τα υγιή του όρια πετυχημένα σύμφωνα με τις “διδασκαλίες”.
Ενώ, οι δύο θεωρήσεις της λέξης δεν σχετίζονται μεταξύ τους: για να αποφύγω τη 2η, δεν χρειάζεται να καταστρέψω την πρώτη…
Μπορώ να πετάξω τους ρόλους και τον ψευδή εαυτό μου χωρίς να χρειάζεται να καταργώ τα όριά μου και την αυτοσυναίσθησή μου, στοιχεία που ορίουν εκ θεμελίων την ύπαρξή μου.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ , δεν χρειάζεται και δεν γινεται να μην έχω το εγώ-οργανωτή των ορίων και του σχήματός μου.
Μάλιστα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟϋΠΟΘΕΣΗ για την όποια πνευματική μου εξέλιξη, εφόσον επιθυμώ ένα τέτοιο μονοπάτι.
Το εγώ νοούμενο με τον δεύτερο τρόπο, ναι, συχνότατα όντως γίνεται εμπόδιο για να προχωρούμε και να σχετιζόμαστε και να αναπτυσσόμαστε.
Και, ναι, όντως, συχνότατα, αυτό το εγώ που χτίζεται με ρόλους αρεστούς στους άλλους, γίνεται ένας ψευδής εαυτός που εμποδίζει την αυθεντικότητά μας.
Όμως η απαλλαγή από τα ψευδή επιστρώματά μας, ακριβώς στηρίζεται σε και προϋποθέτει ένα καλά οργωμένο και συμπαγέστατο εγώ νοούμενο με τον πρώτο τρόπο.
Το χάος είναι τεράστιο όταν χρησιμοποιούνται λέξεις ΧΩΡΙΣ κάποιος να ξεκαθαρίζει τι εννοεί μ’ αυτές.
Μάλιστα, η ζημιά είναι τεράστια όταν αυτές οι αυθαιρεσίες έρχονται από “δασκάλους” που δεν νοιάζονται τι επιπτώσεις έχει στον κοσμάκη ο λόγος τους. (Εδώ μπαίνουν και πολλά άλλα που δεν χωρούν σ αυτό το σχόλιο).
Οπότε, ας χαλαρώσουμε κι ας απολαύσουμε την ύπαρξή μας, με τον πυρήνα της, το εγώ μας ως στρατηγό της….
Τώρα, το αν κάποιος θέλει να θέσει στην πορεία του θέματα πνευματικής εξέλιξης, αναζήτηση αυθεντικότητας, πλάτυνση και βάθυνση αυτοσυνείδησης, είναι καθαρά ζήτημα επιλογής προσωπικής του και όχι κάτι αντικειμενικά “καλό” ή ‘ορθό” χάριν του οποίου πρέπει να καταργεί τα όρια και την αυτοσυναίσθησή του…
** iWrite: γ’ έκδοση του βιβλίου μου περί ΣΚΙΑΣ:
https://iwrite.gr/bookstore/i-skia/
και: http://www.petrostheodorou.gr/category/βιβλία/σκια-ο-σιωπηλός-σύντροφος-στα-ταξίδια/για-το-βιβλίο/
** Εάν θέλετε αραιά και πού μια σύντομη ενημέρωση
σχετικά με αυτά που κάνω (video-κείμενα, ομιλίες-ομάδες, βιβλία, Πολύτεχνο, Playback θέατρο, εργαστήρια, συμπράξεις – συνεργασίες, το Share*Dots project), παρακαλώ σημειώστε το e-mail σας σ’ αυτήν τη φόρμα. Δεν είναι απαραίτητο το όνομα.