Tα «Στιγμιότυπα» είναι σύντομες αναρτήσεις μάλλον υπαρξιακής – ποιητικής διάθεσης για διάφορες πτυχές της ζωής
Οκτώβριος 2020:
[24] 👥 Blue
** Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι ακριβώς να σημαίνει η λέξη “blue”. Στα Αγγλικά δηλώνει μια δίαχυτη και απροσδιόριστη μελαγχολική διάθεση και χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν ιδιαίτερο τρόπο να ακούγονται οι νότες όταν κάποιος παίζει τζαζ.
** Επίσης, μάλλον δεν είναι ο γαλανός ουρανός, ούτε η νύχτα λίγο πριν το απόλυτο σκοτάδι μ’ εκείνο το βαθύ μπλε που σφάζει.
Μήπως είναι εκείνη η ανεξήγητη διάθεση όταν αργείς, παρότι ξέρω ότι σίγουρα θα έρθεις γιατί μόλις πριν λίγο μου τηλεφώνησες;
Άραγε είναι η βαθιά θάλασσα ή εκείνο το εξωτικό πουλί που ποτέ δεν θα δω άμεσα, ζωντανά, παρά μόνο στις δυσδιάστατες εικόνες της οθόνης μου;
Ίσως πάλι να είναι η γαλάζια σου πουκαμίσα, τα μάτια σου, ο τόνος του γέλιου σου όταν είσαι χαρούμενη…
** Ίσως “blue” να είναι όλα αυτά μαζί κι άλλα τόσα. Αλλά δεν έχει σημασία. Γιατί, βλέπεις, τα νοήματα που δίνουμε στα πράγματα αλλάζουν διαρκώς κι ασταμάτητα – άρα και τα ίδια τα πράγματα.
** Εξάλλου το ίδιο συμβαίνει και με τα χρώματα: αλλάζουν καθώς η μέρα γίνεται νύχτα περνώντας από το λυκόφως, καθώς η νύχτα γίνεται μέρα περνώντας από το λυκαυγές, καθώς η μέρα γίνεται νύχτα περνώντας από το λυκόφως, καθώς η νύχτα γίνεται μέρα περνώντας από το λυκαυγές κλπ κλπ κλπ κλπ
[25] 🌚 Ποιο είναι αυτό το περίφημο “εσωτερικό παιδί”;
** Μέρος της μη συνειδητής περιοχής της ύπαρξής μας είναι και ο “τόπος” όπου έχουν αποθηκευτεί απειλητικές και επώδυνες εμπειρίες κατά την αναπτυξιακή μας διαδρομή (οι “Σκιές”μας), ή με άλλα λόγια, είναι η κατοικία αυτού που ονομάζουμε “εσωτερικό παιδί” – τόσο πονεμένο, όσο και οργισμένο….
** Το εσωτερικό μας παιδί είναι σαν να έχουμε φυλακίσει κάτω από το ενήλικο δέρμα μας αισθήσεις, συναισθήματα και τάσεις συμπεριφοράς ενός φοβισμένου παιδιού· ενός παιδιού φτιαγμένου από όψεις μας που υπήρξαν μη αποδεκτές από το περιβάλλον· ενός παιδιού ακινητοποιημένου στον χώρο και στον χρόνο, στα βάθη της Σκιάς μας, περιμένοντας επί ματαίω να το “δει” (αποδεχτεί) ένας εξιδανικευμένος γονιός για να λύσει σαν μάγος τον εφιάλτη του – ένας γονιός που όμως ποτέ δεν εμφανίζεται.
βλ. σχετικά αποσπάσματα από το βιβλίο μου “Η Σκιά: ο σιωπηλός σύντροφος στο ταξίδι της ζωής”
** Η γ΄ έκδοση του βιβλίο μου για τη ΣΚΙΑ (iWrite):
https://iwrite.gr/bookstore/i-skia/
** Η παρουσίαση του βιβλίου στην ιστοσελίδα μου:
http://www.petrostheodorou.gr/category/βιβλία/σκια-ο-σιωπηλός-σύντροφος-στα-ταξίδια/για-το-βιβλίο/
Εάν θέλετε αραιά και πού μια σύντομη ενημέρωση
σχετικά με αυτά που κάνω (video-κείμενα, ομιλίες-ομάδες, βιβλία, Πολύτεχνο, Playback θέατρο, εργαστήρια, συμπράξεις – συνεργασίες, το Share*Dots project), παρακαλώ σημειώστε το e-mail σας σ’ αυτήν τη φόρμα. Δεν είναι απαραίτητο το όνομα.