Tα «Στιγμιότυπα» είναι σύντομες αναρτήσεις μάλλον υπαρξιακής – ποιητικής διάθεσης για διάφορες πτυχές της ζωής
Αύγουστος 2020:
[20] ⛓️ Το ολόκληρο μισό
Κατά καιρούς κάποιος Άλλος γίνεται πάρα πολύ σημαντικός για εμάς. Και αν τύχει -πράγμα όχι σπάνιο- να μας αποδιώχνει, νιώθουμε μισοί. Νιώθουμε ανήμποροι να συνεχίσουμε, γιατί βιώνουμε την ύπαρξή μας κομμένη στα δυο.
** Όμως, όσο μισοί κι αν νιώθουμε, είμαστε ΠΑΝΤΑ ολόκληροι. Όταν σκέφτομαι ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα, γιατί με βιώνω μισό, εξακολουθώ και πάλι να είμαι κάτι ολόκληρο, το οποίο απλώς νιώθει μισό και βασανίζεται από την ανάγκη του να σε ξαναβρεί, για να ξανανιώσει ολόκληρο.
** ΚΑΙ όταν σε έχω ΚΑΙ όταν δεν σε έχω, είμαι πάντα ολόκληρος, απλώς αλλιώς ολόκληρος. Ολόκληρος χωρίς εσένα είναι ένα πράγμα, ολόκληρος μαζί με εσένα, είναι ένα άλλο πράγμα – πάντως, εγώ, και στις δυο περιπτώσεις, είμαι ολόκληρος.
** Όμως το ολόκληρος χωρίς εσένα έχει δύσκολα συναισθήματα. Και στη φυγόπονη εποχή της ψευδαισθητικής και φτηνής ευμάρειας και της “θετικής” σκέψης, αποφεύγουμε τα δύσκολα συναισθήματα.
** Είναι βολικότερο -και κυρίως αυτάρεσκο- να με βιώνω μισό, χωρίς την ευθύνη του τι σημαίνει να είμαι ολόκληρος, χωρίς εσένα.
** Εν τούτοις, όλα αυτά είναι μόνο προσωπικό ζήτημα δικής μας μαθητείας στη μεγάλη υπομονή της αξιoπρεπούς ύπαρξης με χαρά και πόνο, με φως και σκοτάδι, μαζί, πάντα μαζί, σε ένα αδιαχώριστο όλον που λέγεται “είμαι”.
[21] 🔪 Εγώ και ο αντιπρόσωπός μου
** Μας αρέσει να νομίζουμε ότι αυτό που λέμε “η ζωή μου” είναι απλώς ένα σύνολο από όσα μάς ευχαριστούν. Στις κοινωνίες μας της απατηλής ευδαιμονίας, ό,τι δεν μάς ευχαριστεί συχνά το θεωρούμε ως “μη ζωή”.
** Γι’ αυτό, στέλνουμε μια εικόνα μας, έναν “αντιπρόσωπό” μας να το διεκπεραιώσει. Και σε ό,τι χρόνο απομένει, παλεύουμε να συμπυκνώσουμε διασκέδαση, έρωτα, σεξ και αγάπη, ξεκούραση, δημιουργικότητα, ανάπαυση.
** Όμως, έτσι, αρνούμαστε την προσωπική ευθύνη για όλες τις όψεις της ζωής μας – στο κάτω-κάτω, η ζωή μας δική μας είναι, ολόκληρη, ανεξάρτητα αν κανείς δεν μας ρώτησε πώς θα την προτιμούσαμε. Τελικά, φτάνουμε να ζούμε μόνο μισή ζωή γιατί έχουμε αποσύρει τον εαυτό μας από ό,τι δεν είναι για εμάς “ευχάριστο”.
** Κι ακόμη, σφραγίζουμε οριστικά μια σχάση μέσα μας. Κοβόμαστε εμείς οι ίδιοι, καθημερινά, στα δυο: σ’ αυτόν που υποτίθεται ότι “ζει” στη διάρκεια του “ευχάριστου” και σ’ έναν νεκρό, ένα φάντασμα που απλώς περιμένει να περάσει το “δυσάρεστο”.
Αλλά κυρίως, χάνουμε τη δύναμη της ολότητάς μας: γινόμαστε θύματα που παραπονιούνται γλείφοντας διαρκώς τις πληγές τους.
** Η γ΄ έκδοση του βιβλίο μου για τη ΣΚΙΑ (iWrite):
https://iwrite.gr/bookstore/i-skia/
** Η παρουσίαση του βιβλίου στην ιστοσελίδα μου:
http://www.petrostheodorou.gr/category/βιβλία/σκια-ο-σιωπηλός-σύντροφος-στα-ταξίδια/για-το-βιβλίο/
Εάν θέλετε αραιά και πού μια σύντομη ενημέρωση
σχετικά με αυτά που κάνω (video-κείμενα, ομιλίες-ομάδες, βιβλία, Πολύτεχνο, Playback θέατρο, εργαστήρια, συμπράξεις – συνεργασίες, το Share*Dots project), παρακαλώ σημειώστε το e-mail σας σ’ αυτήν τη φόρμα. Δεν είναι απαραίτητο το όνομα.