[1]Μία νέα ιδιότυπη σειρά ΒΙΝΤΕΟ, “Εν τω σπηλαίω”, με τα δύο πρώτα βίντεο για την καταπίεση της θετικής σκέψης και τις αυταπάτες της μαγικής σκέψης
[2]Η νέα κατηγορία ΚΕΙΜΕΝΩΝ “Στιγμιότυπα”
[3]Μία εκτενής ΕΙΣΑΓΩΓΗ στη θεραπεία Gestalt
Στις μέρες μας, όλο χαμόγελα , “πολιτισμό” αλλά και καλυμμένη βία, πιστεύω ότι η λέξη “συγχώρεση” όχι μόνο αποκτά συχνότατα τα χρώματα μιας ηθικής αξίας αλλά και προσλαμβάνει ένα υψηλό νόημα, που αυθαίρετα ανάγεται σε καθολική και αυταπόδεικτα “σωστή” στάση στα πράγματα και τους ανθρώπους.
Είναι όμως έτσι; Τι συγχωρείται “πραγματικά” και τι όχι όταν λέμε αυτό το περίφημο πλέον “συγχωρώ;” – για να δείξουμε άραγε τι; πόσο “ανώτεροι” είμαστε; σε ποιον;…
***Το ΒΙΝΤΕΟ που εισάγει το θέμα της 8ης αυτής αυτόνομης συνάντησης και οι λεπτομέρειες συμμετοχής
*** Περισσότερα για την κεντρική ιδέα του Share*Dots project
*** Συγκεντρωμένα τα κείμενα και βίντεο με τα θέματα όλων των προηγούμενων συναντήσεων
[Πρόγραμμα: “Εκπαίδευση για την Αειφορία” – Συντονίστρα του Προγράμματος είναι η Ειρήνη Ιωανίδου-2ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ-ΠΕ.Κ.Ε.Σ.).
Πρόκειται για μία διαδικτυακή ιδιότυπη και “βιωματική” συνάντηση: μετά από μία σχετικά σύντομη εισήγηση, ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση – αλληλεπίδραση με τους συμμετέχοντες.
Η εκδήλωση είναι κλειστή, αλλά αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορώ ευχαρίστως να ΔΙΑΘΕΣΩ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ της δικής μου εισήγησης.
“Στην πανδημία, ίσως να βοηθά το να αναζητήσουμε άλλους άξονες προσανατολισμού, πέρα από την αλαζονική αυταπάτη των καταναλωτικών μας κοινωνιών, ότι ο σίγουρος έλεγχος στα πράγματα επιτρέπει μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς – και κυριαρχία στα πράγματα. Ας επιτρέψουμε την πολυτέλεια του «δεν ξέρω», για να δούμε τι πραγματικά μπορώ, όντως, να ξέρω…”
Γιατί συχνά εξαρτούμε τη γαλήνη μας από το πόσο γινόμαστε “χαλί” να μας πατήσουν, όταν έχουμε λερωμένη τη φωλιά μας; Τι έννοια μπορεί να έχει η ανάληψη προσωπικής ευθύνης σε κάτι για το οποίο ζητούμε να μας συγχωρέσουν, ΧΩΡΙΣ όμως την εθελούσια μείωση της υπόστασής μας;
Τι ρόλο μπορεί ίσως να παίζει, σε κάποιες περιπτώσεις, η αυτοτιμωρία, η ενοχή και η αυτο-θυματοποίηση;
Πώς ηθελημένα ή άθελα επιχειρούμε να χειριστούμε τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα τους έχουμε ανεβάσει στο βάθρο του δικαστή και ζητούμε συγχώρεση;
***Το βίντεο με το θέμα της 10ης αυτής αυτόνομης συνάντησης και τις λεπτομέρειες συμμετοχής
*** Περισσότερα για την κεντρική ιδέα του Share*Dots project
*** Συγκεντρωμένα τα κείμενα και βίντεο με τα θέματα όλων των προηγούμενων συναντήσεων
[Στο City College, Θεσσαλονίκη, Λέοντος Σοφού 3]. Οι άνθρωποι διαφέρουμε γιατί ο καθένας μας είναι εκ κατασκευής μία μοναδική οντότητα. Και ταυτόχρονα αναζητούμε με πολλούς τρόπους, άμεσα ή έμμεσα, συνειδητά ή ασυνείδητα, τον «άλλον» άνθρωπο, τον Άλλον. Οι διαφορές μας όμως δεν είναι καθόλου εύκολα αποδεκτές. Αλλά και οι ομοιότητές μας, γρήγορα μάς κουράζουν. Οπότε, ως υπάρξεις ζούμε ένα ιδιότυπο είδος «υπαρξιακής μοναξιάς», λόγω ακριβώς της μοναδικότητάς μας.
Ποιος είναι τελικά αυτός ο «Άλλος», ο οποίος λόγω της ετερότητάς του μάς ξεφεύγει διαρκώς, άλλοτε ως προδότης και άλλοτε ως άπιαστο ιδανικό;
Πώς γίνεται και, αγαπητός ή μισητός, ενώ είναι πάντα στη διάθεση των ματιών μας, να παραμένει στην ουσία χωρίς σαφές σχήμα, τόσο παρών αλλά και τόσο απών;
[Η ομιλία θα επαναληφθεί στα Αγγλικά στις 9 Απριλίου]
Θεωρώντας την αγάπη ως αυταπόδεικτη ηθική αξία, καταντά ένα είδος καταπίεσης – “πρέπει” να αγαπώ, “πρέπει” να πνίγω ό,τι θεωρώ πως δυναμιτίζει αυτό που λέγεται συλλογικά “αγάπη”. Ξοδεύω την ικανότητά μου για αγάπη σε επιπόλαια χαμόγελα, σε μία επιφανειακή ατμόσφαιρα επίπλαστης θαλπωρής και εγγύτητας.
Επίσης, εφόσον η αγάπη γίνεται καθήκον και κριτήριο καταξίωσης, την επινοώ και τη μιμούμαι, νομίζοντας ότι έτσι τη βιώνω. Επιπλέον, ό,τι με διαφοροποιεί από τους Άλλους τείνω να το ερμηνεύω αμέσως ως στίγμα, νιώθοντας βαθύτατη ενοχή που “είμαι” έτσι (αντιφατικός, συχνά μικροπρεπής και συμφεροντολόγος).
***Το βίντεο με το θέμα της 10ης αυτής αυτόνομης συνάντησης και τις λεπτομέρειες συμμετοχής
*** Περισσότερα για την κεντρική ιδέα του Share*Dots project
*** Συγκεντρωμένα τα κείμενα και βίντεο με τα θέματα όλων των προηγούμενων συναντήσεων
[Πρόγραμμα: “Εκπαίδευση για την Αειφορία” – Συντονίστρα του Προγράμματος είναι η Ειρήνη Ιωανίδου-2ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ-ΠΕ.Κ.Ε.Σ.).
Πρόκειται για μία διαδικτυακή ιδιότυπη και “βιωματική” συνάντηση: μετά από μία σχετικά σύντομη εισήγηση, ακολουθεί ανοιχτή συζήτηση – αλληλεπίδραση με τους συμμετέχοντες.
Η εκδήλωση είναι κλειστή, αλλά αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορώ ευχαρίστως να ΔΙΑΘΕΣΩ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ της δικής μου εισήγησης.
“Ίσως, τελικά, αντίθετα με ό,τι κυκλοφορεί ευρέως, το κριτήριο μιας “καλής” σχέσης μας με τον Άλλον να μην είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη και συνεχής εγγύτητα, ούτε η οχύρωση μέσα σε πανοπλίες, αλλά ένας χορός: ο χορός που περιλαμβάνει μια αρμονική κίνηση προσέγγισης προς τον Άλλον και απομάκρυνσης από τον Άλλον”.
Σε ένα τοξικό μετα-μοντέρνο μοντέλο της ιδανικής συντροφικής σχέσης, ζητούμε πάρα πολλά από τον άλλον: να είναι ο τέλειος σύντροφος, ο συναρπαστικός φίλος και συζητητής, ο αξεπέραστος εραστής που μας συγκλονίζει διαρκώς με το ωραιότερο σεξ όλης μας της ζωής, ο σφοδρότερος και αιώνιος έρωτάς μας, αστείρευτη πηγή συναρπαστικών ιδεών και έντασης, ο άψογα συνεννοήσιμος πατέρας ή μητέρα των υπαρκτών ή προσδοκώμενων παιδιών, ο σταθερός πάροχος ενός μοναδικού συνδυασμού ασφάλειας και ελευθερίας, ο ταχυδακτυλουργός που καταφέρνει να ομορφαίνει μία κακάσχημη καθημερινότητα όλο τρεχάματα πίσω από λογαριασμούς, εφορία και δόσεις δανείων.
***Το κείμενο με το θέμα της 12ης αυτής αυτόνομης συνάντησης και τις λεπτομέρειες συμμετοχής
*** Περισσότερα για την κεντρική ιδέα του Share*Dots project
*** Συγκεντρωμένα τα κείμενα και βίντεο με τα θέματα όλων των προηγούμενων συναντήσεων
[Στη διαδικτυακή πλατφόρμα του Ινστιτούτου εκπαίδευσης στη θεραπεία Gestalt, “SINERGIJA” – Σκόπια, Βόρεια Μακεδονία και στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ινστιτούτου – στο πρόγραμμα είμαι τακτικός εξωτερικός συνεργάτης]. Το σεμινάριο είναι στα ΑΓΓΛΙΚΑ και ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε προηγούμενη γνώση. Για πληροφορίες και συμμετοχές μπορείτε να επικονωνήσετε μαζί μου.
Από το εισαγωγικό σημείωμα:
… What was and what became “psychotherapy” in our days of marketing and consumerism? What are the limits of psychotherapy? Is there any meaning in the so numerous modalities of practicing psychotherapy? Why there is so much useless “noise” abut this concept in social media and pop-psychology? These and several other “hot” issues make up the content of this webinar.