[Και μαζί και χώρια: στα παρασκήνια της συντροφικής σχέσης]
Η 14η αυτόνομη συνάντηση Share*Dots project – αυτόνομες 2ωρες συναντήσεις ανά 4-5 εβδομάδες
🪂 ΠΕΜΠΤΗ 15 Ιουλίου 2021, 19.00 – 21.00, στην πλατφόρμα ΖΟΟΜ
⏰Κωδικός= 2203889580 password= 56341278 [θα είναι ενεργός από τις 18.45 την ημέρα της συνάντησης]
❓ Αμέσως παρακάτω βρίσκεται το κείμενο που εισάγει το θέμα της συνάντησης το οποίο,
εάν θα συμμετέχετε, ΔΕΣΜΕΥΕΣΤΕ να έχετε διαβάσει εκ των προτέρων
Εάν θελήσετε να συμμετέχετε, παρακαλώ:
[1]🤔 Να έχετε ήδη διαβάσει το εισαγωγικό κείμενο που ακολουθεί
[2] 🤓 Να με ενημερώσετε για τη συμμετοχή σας, οπωσδήποτε:
**[email protected]
**Με μήνυμα στη σελίδα μου:
https://www.facebook.com/PetrosTheodorouGR/
**Με sms στο +30-6977210469
🧚♀️ Κόστος συμμετοχής
Οι 5 πρώτες συναντήσεις ήταν εθελοντική συμβολή στην φροντίδα του συλλογικού κοινωνικού πεδίου λόγω πανδημίας.
Από την 6η αυτόνομη συνάντηση:
το ΚΟΣΤΟΣ συμμετοχής ορίστηκε συμβολικά σε 9Ε κατ’ άτομο για το κάθε αυτόνομο δίωρο στο οποίο κάποιος επιλέγει να συμμετέχει και το οποίο γίνεται ανά 5-6 εβδομάδες.
Για τον τρόπο καταβολής του κόστους:
Μπορεί να είναι οποιοσδήποτε (Paypal ή τραπεζικός) λογαριασμός – θα σας ενημερώσω στη συνάντηση και
ΔΕΝ χρειάζεται καμία προκαταβολή για τη συμμετοχή, ούτε να εξοφλείτε την κάθε μία συνάντηση, αν πρόκειται να έρθετε και σε επόμενες.
Το εισαγωγικό στη συνάντηση κείμενο
Έρχονται καιροί που κάποια συνάντησή μας καταφέρνει να διασχίσει την ομίχλη του έρωτα και να γεννήσει μια μεγάλη αγάπη.
Ανθεκτική στον μεγάλο χρόνο, ικανή να οδηγεί όλο και βαθύτερα τα μάτια του ενός στα άδυτα του άλλου. Με εποχές πάθους, που για τον καθένα από τους δύο πρωταγωνιστές, σαρώνουν όλους τους Άλλους του πλανήτη κι αφήνουν όρθιο μόνο τον έναν, τον αγαπημένο Άλλον ως ένα υπέρλαμπρο “εσύ”.
Σε τέτοιες αγάπες, τα αισθήματα (είτε είναι ορμητικά είτε γαλήνια – αδιάφορο) φέρουν ένα χρώμα μεγαλείου. Επίσης, ακριβώς γι’ αυτό, ενίοτε πονούν με έναν πόνο άγνωστο, γίνονται κάτι που δεν αντέχεται – περίπου όπως το θαύμα.
Το παράξενο είναι πως αυτό το μεγαλείο γεννιέται καθώς συσσωρεύονται στιγμές μικρές, τραγικά απλές κι ασήμαντες – που ίσως να φαινόντουσαν σε τρίτους μέχρι και σαχλές.
Όμως στην αστραπή τους συμβαίνουν πολλά πράγματα.
Ας πούμε, σαν παιδιά που κλέβουν γλυκό απ’ το βάζο, κλέβουμε κάποια θραύσματα των εικόνων του Άλλου.
Ενώ περνά από τον διάδρομο. Ενώ περιμένουμε στην εξώπορτα και καθώς έρχεται τρεχάτος κοντοστέκεται για ένα φευγαλέο κοίταγμα στον καθρέφτη. Ενώ μουρμουρίζει αγουροξυπνημένος πάνω από τον αχνιστό καφέ. Ενώ πλένει τα πιάτα.
Ή, ας πούμε, προσέχουμε πως όταν βολευόμαστε αμφότεροι σε αγκαλιά (π.χ. για να κοιμηθούμε), αφού ψάξουμε για λίγο τη θέση μας και καταλήξουμε ακίνητοι ο ένας μέσα στον άλλον, γίνεται κάτι ιδιαίτερο. Σχεδόν πάντα υπάρχει ένα ανεπαίσθητο, ελάχιστο τίναγμα κι από τους δύο – όχι αναγκαία συγχρονισμένο. Μια coda, ένας επίλογος, σαν να κλειδώνει η αγκαλιά και να σφραγίζεται το “ναι, τώρα, εδώ, αυτή είναι η θέση μου”.
Γι’ αυτό και σε τέτοιες βαθιές αγάπες ο άλλος κάνει ένα τηγανητό αυγό
ή απλώς αναπνέει, κι εμείς τον καμαρώνουμε λες κι έκανε τον Παρθενώνα.
Γι’ αυτό, στη βαθιά αγάπη γινόμαστε σαν τα παιδιά που ακόμα ξέρουν λίγα γι’ αυτόν τον κόσμο.
Με μια διαφορά: μέσα σ’ αυτά που τα παιδιά δεν ξέρουν (τουλάχιστον με το νου τους), είναι κι ότι όλοι μας πεθαίνουμε – ενώ εμείς, οι μεγάλοι, κοντεύουμε να αποστηθίσουμε αυτήν τη λεπτομέρεια.
Κι έτσι για μας, τους μεγάλους, η αγάπη είναι επίσης μία εξαιρετική άσκηση θανάτου. Για να μας διδάσκει τη ζωή. Και να βαθαίνουμε την αγάπη.
Δεν πειράζει που κάποιες φορές στεκόμαστε ακίνητοι, χέρι-χέρι με τον Άλλον,
σαν για να μην τρομάξουμε κάποιο αόρατο σκοτάδι και μας ορμήσει και θρυμματίσει το κρυστάλλινο κράτημά μας.
Δεν πειράζει που κάπου-κάπου, παρότι αυτές οι λίγες γερές αγάπες μας έχουν τόσο μεγαλείο, εμείς περιφερόμαστε με μια γλυκόπικρη λύπη, ακατανόητη σαν κρυφή υγρασία που νοτίζει αθόρυβα μέσα από τις ρωγμές μας τα πάντα γύρω μας.
Αρκεί που μετά εισπνέουμε βαθιά – οξυγόνο και την αγάπη που για τόσον καιρό, ταπεινά, κρατούμε υψωμένη στο ιστίο της. Και μετά…
*** Αυτό το κείμενο είναι το 11ο από το βιβλίο μου ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
*** Μέρος του κειμένου αποδίδει η Σίσυ Μπούζα σε ένα ΒΙΝΤΕΟ με μουσική δική μου που συνοδεύει την αφήγηση
*** Σημειώνω ότι με τη συντροφική σχέση
αλλά και την ευρύτερη έννοια της «αγάπης» που υποτίθεται ότι συνδέει ακατάλυτα και αιώνια τους δυο συντρόφους, ασχοληθήκαμε στις 3 προηγούμενες (την 13η, 12η και 11η) συναντήσεις Share*Dots.
….. Το βίντεο και κείμενο της 11ης συνάντησης για τους ορίζοντες και τα όρια της αγάπης, βρίσκεται: http://www.petrostheodorou.gr/sharedots-project-11-to-vinteo-to-keimeno/
…… Το κείμενο της 12ης συνάντησης για ένα σύγχρονο, ανέφικτο και εξιδανικευμένο μοντέλο σχέσης βρίσκεται: http://www.petrostheodorou.gr/o-mythos-tis-idanikis-syntrofikis-schesis-kai-agapis/
…… Το κείμενο για κάποια γενικά γνωρίσματα της συντροφικής σχέσης (για τα οποία μιλήσαμε στη 13η συνάντηση), βρίσκεται εδώ, με τη μορφή σκόρπιων σημειώσεων: http://www.petrostheodorou.gr/ta-10001-prosopa-tis-syntrofikis-schesis-sharedots-project-13-to-keimeno/
🤔 ΤΙ ΕΙΝΑΙ το Share*dots project:
Πρόκειται για έναν κύκλο 2ωρων αυτόνομων διαδικτυακών συναντήσεων.
Οι συναντήσεις αυτές δεν είναι μία συνηθισμένη ομιλία που στο τέλος διαθέτει λίγο χρόνο για ερωτήσεις.
Αντιθέτως, το θέμα ΕΞΑΡΧΗΣ αναπτύσσεται ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΑ, μέσω σύμπραξης των συμμετεχόντων και του εισηγητή, στη βάση μιας ειδικά σχεδιασμένης διαδικασίας.
Για περισσότερα σχετικά με το Share*Dots project: http://www.petrostheodorou.gr/category/videos/ta-airetika-2019/
Kαι για τον πυρήνα της όλης ιδέας: http://www.petrostheodorou.gr/ston-pyrina-tis-ideas-share-dots-project/
Εάν θέλετε μία 2μηνη περίπου σύντομη ενημέρωση
σχετικά με αυτά που κάνω (video-κείμενα, ομιλίες-ομάδες, βιβλία, Share*Dots project, Πολύτεχνο, Playback θέατρο, εργαστήρια, συμπράξεις – συνεργασίες), παρακαλώ σημειώστε το e-mail σας σ’ αυτήν τη φόρμα. Δεν είναι απαραίτητο το όνομα.