Πριν λίγες μέρες βρέθηκα σε μία παράσταση που ήταν αρκετά φαντασμαγορική.
Τίποτα σπουδαίο, αλλά ήταν μία παράσταση.
Καθόμουν λίγο πιο πάνω από την πλατεία, σε κάτι σαν θεωρείο ή β’ πλατεία, μπροστά. Έβλεπα άνετα κάτω και μπροστά μου, όλη την πλατεία. Πίττα ο κόσμος, φουλ.
Αρχίζει η παράσταση, προχωρεί, φώτα επί σκηνής,
χρώματα, τεράτιο βίντεστο βάθος, πολλά τελοσπάντων. Και σε μια στιγμή, διαπιστώνω ότι το βλέμμαμου δεν μπορεί εύκολα να συγκεντρωθεί στη σκηνή, παρά τα πολύχρωμα φώτα και το γενικώς ισχυρό οπτικό ερέθισμα.
Γιατί;
Γιατί κάτω, μεγάλο μέρος της πλατείας, βιντεοσκοπούσε με κινητά την παράσταση!!!
Οι οθόνες από τις βρωμοσυσκευές τους ήταν φωτεινές, κι όλες μαζί, κάνανε ένα ημίφως. Αμυδρό, αλλά σαφώς υπαρκτό και διάχυτο, στην πλατεία.
Άσε που η οθόνη κάθε συσκευής, στο σκοτάδι της πλατείας, ήταν ένα απίστευτα ενοχλητικό οπτικό παράσιτο.
Κι όπως καθόμουν πίσω και λίγο ψηλότερα, είχα φουλ θέα.
Μικρές φωτεινές νησίδες απερίγραπτης βλακείας, ενόχλησης και αγένειας, διάσπαρτες!
Ήταν σοκαριστικό
πόσος κόσμος παρακολουθούσε την παράσταση “διά” της οθόνης τους και όχι άμεσα!!
Και ΚΑΝΕΙΣ από τους διπλανούς ή τους πίσω, δεν διαμαρτυρόταν!! Κανείς!!
SOS! Δεν ισχύει πια το “ζουν ανάμεσά μας” αλλά το “ζούμε ανάμεσά” τους, ανάμεσα στους εκπροσώπους του νέου είδους, του Homo Mobillious.
Ένα είδος που σε τίποτα δεν συμμετέχει άμεσα, ζωντανά.
Ο εκπρόσωπος του είδους αυτού, μόνο νοιάζεται να αιχμαλωτίζει φανατικά διάφορα αισθητηριακά στιγμιότυπα, χωρίς να τον αγγίζουν, χωρίς καν να φτάνουν στον εγκέφαλό του.
Τα μαζεύει σαν προϊόντα σούπερ μάρκετ σε προσφορά, θηριώδης καταναλωτής και φονιάς της πραγματικότητας.
Ποτέ δεν θα κάτσει να δει, κανείς από αυτούς, το βίντεο που έκανε για να το “δει”, πραγματικά, παρά μόνο για να αποφασίσει τι θα ανεβάσει στο fb, στο instagram να κάνει tag στον εαυτό του και να πει πού ήταν.
Σε λίγο θα βγουν εύκαμπτες τεράστιες οθόνες, με τη μορφή εφαρμοστής πλαστικές σακούλας, την οποία θα φορούμε δίκην τεράστιου προφυλακτικού, για να εισπράττουμε όλη τη φυσική πραγματικότητα κλεισμένοι και μονωμένοι μέσα στην ασφάλεια της ψηφιακής καπότας μας… Έλεος…